دوشنبه، ۹ تیر ۱۴۰۴
در جهانی که سرعت بالا، فشارهای مزمن و بحرانهای گاهوبیگاه جزئی از زندگی روزمره شدهاند، نیاز به درک عمیقتر از خود، بیش از هر زمان دیگری احساس میشود. آیا ریشه بسیاری از مشکلات روانی ما در لایههای پنهان ذهن، یعنی ناخودآگاه، نهفته است؟ رواندرمانی تحلیلی، پاسخی است تخصصی و انسانی به این پرسش. در این مقاله، با زبانی ساده و دقیق، نگاهی خواهیم داشت به چیستی، تاریخچه، تکنیکها، مزایا و چالشهای این شیوه درمانی و در نهایت، خدماتی که میتوانید در آشراما از آن بهرهمند شوید.
رواندرمانی تحلیلی (Analytical Psychotherapy) نوعی درمان عمیقنگر است که ریشه در نظریات زیگموند فروید دارد و بر کاوش در ناخودآگاه، خاطرات سرکوبشده، تعارضهای درونی و الگوهای تکرارشونده در روابط تأکید دارد. این روش نهتنها برای رفع علائم، بلکه برای کشف و فهم عمیق ریشههای روانی مشکلات طراحی شده است.
درمانهایی مانند CBT یا ACT بیشتر بر «تغییر افکار و رفتار در لحظه» تمرکز دارند، اما رواندرمانی تحلیلی به «درک» علت ریشهای الگوهای فکری، احساسی و رفتاری توجه دارد. این درمان بر این باور است که شناخت ریشهها، مقدمهای برای رهایی واقعی است.
رواندرمانی تحلیلی جزو درمانهای بلندمدت و عمیق در طبقهبندی رویکردهای رواندرمانی است و توسط متخصصان آموزشدیده اجرا میشود. امروزه نسخههای مدرنی از آن در مراکز معتبر بینالمللی ارائه میشود که با علم روز روانشناسی همسو هستند.
در اوایل قرن بیستم، فروید با طرح نظریه ناخودآگاه، انقلابی در علم روانشناسی ایجاد کرد. او با روشهایی مثل تداعی آزاد و تحلیل رویا، دریچهای تازه به فهم روان انسان گشود.
با گذر زمان، نظریهپردازان دیگری همچون ملانی کلاین (نظریه روابط ابژه)، کارل یونگ (روانشناسی تحلیلی) و هاینز کوهوت (روانشناسی خود) شاخههای گوناگونی از این رویکرد را توسعه دادند.
نسخهی امروزی این درمان، بر پایهی احترام به فردیت مراجع، گفتوگویی پویا و تحلیل دقیق رابطهی درمانی بنا شده است. برخلاف تصور رایج، درمانگر امروزی صرفاً شنونده خاموش نیست، بلکه بهصورت فعال فرآیند روانکاوی را همراهی میکند.
مراجع بدون سانسور ذهنی، هرچه به ذهنش میآید را بیان میکند. این کار به درمانگر کمک میکند تا به لایههای پنهان ناخودآگاه دسترسی یابد.
رویاها در رواندرمانی تحلیلی بهمثابه پیامهایی از ناخودآگاه تلقی میشوند. درمانگر با همراهی مراجع، نمادهای رؤیا را تحلیل میکند تا ریشههای هیجانی و تعارضهای درونی نمایان شوند.
انتقال یعنی بازتاب احساسات کهنه (مثلاً احساسات دوران کودکی) بر درمانگر. تحلیل این پدیده کلید درک بسیاری از الگوهای ناسالم در روابط است.
سکوت در این نوع درمان، فضایی برای تامل، احساسورزی و بروز ناخودآگاه است. درمانگر با انتخاب آگاهانه سکوت یا مداخله، جریان تحلیل را هدایت میکند.
رواندرمانی تحلیلی میتواند در درمان افسردگیهای مزمن، اضطرابهای پیچیده، اختلالات شخصیت (مثل مرزی یا اجتنابی)، تروما، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، و مشکلات عمیق هویتی موثر باشد.
مراجعانی که علاقهمند به خودکاوی، پرسشگری درباره احساسات و روابطشان هستند و تمایل دارند فرآیندی عمیق و بلندمدت را تجربه کنند، بیشترین بهره را از این نوع درمان خواهند برد.
افرادی که نیاز به مداخلات کوتاهمدت، درمان بحران یا پاسخ سریع به علائم دارند (مثلاً حملات پانیک شدید)، ممکن است از روشهای متمرکز بر علائم مانند CBT نتیجه بهتری بگیرند.
رسیدن به بینش عمیق نسبت به خود
تغییر الگوهای قدیمی روابط
رشد فردی پایدار و مبتنی بر خودشناسی
درک ریشهای مشکلات، نه فقط درمان ظاهری علائم
فرآیندی زمانبر و نیازمند تعهد
گاه با مقاومتهای ناخودآگاه مواجه میشود
نیاز به رابطهی درمانی پایدار و امن
درمانهای کوتاهمدت برای «مدیریت علائم» مفیدند، اما رواندرمانی تحلیلی برای «تغییر شخصیت و تحول عمیق» طراحی شده است.
اغلب بهصورت هفتگی یا دو بار در هفته انجام میشود. فرآیند درمان ممکن است ماهها تا چند سال ادامه داشته باشد.
هر جلسه معمولاً ۴۵ تا ۵۰ دقیقه است. این زمان به مراجع اجازه میدهد به عمق احساسات و خاطرات خود وارد شود.
در جلسات اول، درمانگر از طریق مصاحبهی بالینی، تاریخچه روانی و اهداف مراجع را بررسی میکند. سپس با توافق دو طرف، مسیر درمان طراحی میشود.
در آشراما، ما باور داریم که خدمات سلامت روان نباید لوکس یا دور از دسترس باشند. به همین دلیل:
آنلاین (برای سراسر ایران)
تلفنی (برای کسانی که با اینترنت مشکل دارند)
حضوری (در حال حاضر در استان یزد و با هماهنگی قبلی)
با همراهی رواندرمانگرانی متخصص در رویکردهای تحلیلی، تجربهای عمیق، ایمن و تخصصمحور در اختیار شما قرار خواهد گرفت.
برای دریافت وقت مشاوره اولیه (با هزینهی پایهی حمایتی)، میتوانید از طریق این لینک مستقیماً برای رزرو وقت مشاوره اقدام کنید یا با پشتیبانی ما تماس بگیرید.
گاهی شناخت خود، بدون درک لایههای ناخودآگاه، کامل نمیشود. رواندرمانی تحلیلی پلی است میان گذشته و حال، میان آنچه هستیم و آنچه میتوانیم باشیم. اگر در مسیر رشد، خودشناسی یا عبور از تکرارهای دردناک زندگیات هستی، شاید وقت آن رسیده که با یک رواندرمانگر تحلیلی هممسیر شوی.
وبسایت رسمی انجمن روانکاوی بریتانیا – استانداردهای حرفهای
واندرمانی تحلیلی معمولاً برای افرادی مناسب نیست که به دنبال نتایج سریع، درمانهای کوتاهمدت یا کاهش فوری علائم هستند. کسانی که در بحران حاد روانی قرار دارند (مثلاً حملات پانیک شدید یا افکار خودکشی فعال) یا توانایی شرکت مداوم در جلسات را ندارند، ممکن است از روشهایی مثل رفتاردرمانی شناختی (CBT) یا درمانهای حمایتی کوتاهمدت نتیجه بهتری بگیرند.
درمان تحلیلی نیازمند تعهد زمانی، آمادگی برای خودکاوی و فرآیند تدریجی بینشیابی است.
تعداد جلسات رواندرمانی تحلیلی معمولاً هفتگی یا در برخی موارد دو بار در هفته است. این بستگی به نیازهای مراجع، شدت مشکلات روانی و سبک کاری درمانگر دارد.
درمان تحلیلی یک فرایند بلندمدت و مستمر است، بنابراین ثبات و تکرار جلسات نقش مهمی در عمقبخشی به درمان و ایجاد رابطهی درمانی مؤثر دارد.
روانکاوی (Psychoanalysis) شکل سنتیتر و رسمیتری از درمان تحلیلی است که معمولاً با فرکانس بالا (۳ تا ۵ جلسه در هفته) و در موقعیت خوابیده روی کاناپه انجام میشود. در حالیکه رواندرمانی تحلیلی (Analytical Psychotherapy) نسخهای انعطافپذیرتر و مدرنتر از همان رویکرد است که در آن مراجع معمولاً روبهروی درمانگر مینشیند و جلسات با تعداد کمتر (۱ تا ۲ بار در هفته) انجام میگیرد.
هر دو روش بر ناخودآگاه، تحلیل انتقال و کشف ریشههای روانی تمرکز دارند، اما رواندرمانی تحلیلی برای افراد بیشتری قابلدسترس و قابلانطباق با زندگی امروزی است.